Eyjan birti í gær, 30. apríl, ranga umfjöllun um eignarhald Síldarvinnslunnar þar sem ummæli mín um samsetningu hluthafahópsins voru ekki bara dregin efa, heldur beinlínis sögð röng. Í umfjöllun Eyjunnar er vitnað í minnisblað mitt sem birtist í Kauphöllinni undir lok síðustu viku, og hún sögð efnislega röng.
Í umfjöllun Eyjunnar segir meðal annars: „Þarna reynir forstjórinn að villa um fyrir lesendum skýrslunnar. Samherji er langstærsti hluthafinn með 32,6 prósent, Kjálkanes ehf. á 19,2 prósent en þar eru á ferð viðskiptafélagar Samherja frá Grenivík og fjölskylda Björgólfs Jóhannssonar sem áður hefur verið forstjóri Samherja, endurskoðandi félagsins enn fyrr og náinn vinur og samstarfsmaður Samherjamanna. Kaldbakur, dótturfélag Samherja, á svo 15 prósenta hlut í Eignarhaldsfélaginu Snæfugli á Reyðarfirði sem fer með 4,3 prósent hlut í Síldarvinnslunni. Samherji og tengdir aðilar fara því með vel yfir helming hlutafjár í félaginu. Heimamenn, Samvinnufélag útgerðarmanna, eiga 11 prósenta hlut og lífeyrissjóðir 13 prósent. Aðrir miklu minna.“
Hið rétta í þessu er að Samherji á 30,06% í Síldarvinnslunni, en ekki 32,6%. Samherji kom fyrst inn í hluthafahóp Síldarvinnslunar upp úr síðustu aldamótum og hefur síðan þá haft einn stjórnarmann. Kjálkanes á 16,06%, en ekki 19,2% eins og haldið er fram á Eyjunni. Einnig er haldið fram að Kjálkanes og Samherji séu tengdir aðilar, sem er rangt.
Þrátt fyrir að listi yfir 20 stærstu hluthafa gefi ekki fulla mynd af hluthafahópi fyrirtækisins, er þó hægt að sjá að lífeyrissjóðir á þeim lista, sem birtur er opinberlega og aðgengilegur öllum, halda á 24,31% hlutafjár fyrirtækisins. Ekki 13% eins og haldið er fram í umfjöllun Eyjunnar. Ef aftur á móti horft er á allan listann hækkar hlutur lífeyrissjóða landsins í 26,2%. Listann yfir 20 stærstu hluthafa má nálgast hér á heimasíðu Síldarvinnslunnar: https://svn.is/fjarfestar/ Það þarf því ekki að taka mín orð trúanleg heldur getur hver sem er skoðað þetta sjálfur.
Umræða um rekstrarumhverfi sjávarútvegsins og fyrirhugaðar breytingar á veiðigjöldum hefur verið í hámæli að undanförnu. Í síðustu viku birti ég minnisblað í Kauphöllinni um það hvernig veiðigjöldin, eins og þau lágu þá fyrir í frumvarpinu, myndu koma við rekstur Síldarvinnslunnar. Það gerði ég í þeirri viðleitni að leggja staðreyndir á borðið, með það markmið að færa umræðuna nær staðreyndum málsins og frá upphrópunum. Það er ábyrgðarhluti fyrir fjölmiðla að birta nafnlaus ósannindi og óhróður til að koma höggi á menn og málefni. Erfitt er að átta sig á því hvaða hluthafalista höfundur greinarinnar á Eyjunni studdist við til að vinna sína umfjöllun, í besta falli er hann orðinn nokkurra ára gamall og í öllu falli rangur miðað við stöðuna í dag og minnisblað mitt.
Með von um aukna áherslu á vönduð vinnubrögð.
Gunnþór Ingvason
