Norska loðnuskipið Manon að landa í Neskaupstað. Ljósm. Smári Geirsson
Barentshafsloðnan er heldur smærri en loðnan sem veiðist hér við land. Ljósm. Geir Sigurpáll Hlöðversson

Síldarvinnslan hefur fengið tvö norsk loðnuskip til löndunar í þessum mánuði en loðnan er veidd í Barentshafinu. Annað var með 750 tonn og hitt með 1.300. Landað var úr seinna skipinu, Manon, dagana 10. – 13. mars sl. Heimasíðan ræddi við Geir Sigurpál Hlöðversson, rekstrarstjóra fiskiðjuvers Síldarvinnslunnar í Neskaupstað, og spurði hann fyrst hvernig hráefni Barentshafsloðnan væri. “Þetta reyndist vera fínasta hráefni. Aflinn er vel kældur um borð í skipunum og því er hráefnið gott þrátt fyrir langa siglingu til Íslands. Barentshafsloðnan er hins vegar mun smærri en loðnan sem veiðist hér við land. Það gekk vel að flokka loðnuna. Flokkarnir voru annars vegar hængur, 35-45 stk. Í kílóinu, og hins vegar hrygna. Hrygnan fer til Asíu en hængurinn til Austur-Evrópu. Hængurinn er þegar seldur og verið að skipa honum út. Hrognafyllingin í seinni farminum sem kom til okkar var 16-17%, en nú eru skipin að melda 19-21% hrognafyllingu. Yfirleitt er hætt að frysta þegar hrognafyllingin er komin í 22% og þá er farið að huga að hrognaframleiðslu. Það verður varla framleitt mikið af hrognum núna enda nóg til frá síðustu vertíð,” segir Geir Sigurpáll.