Útskipun á fiskimjöli í Neskaupstað. Um þessar mundir gengur framleiðsla á kolmunnamjöli vel. Ljósm. Ágúst Blöndal

Þessa dagana berst mikið af kolmunna til fiskimjölsverksmiðja Síldarvinnslunnar í Neskaupstað og á Seyðisfirði. Að sögn Hafþórs Eiríkssonar, rekstrarstjóra verksmiðjanna, og Eggerts Ólafs Einarssonar, verksmiðjustjóra á Seyðisfirði, gengur vinnslan vel. Heimasíðan ræddi við Hafþór um kolmunnann sem hráefni og spurði hann nánar út í vinnsluna. „ Kolmunninn sem berst til okkar er mjög gott hráefni. Fiskurinn er í góðu standi á þessum árstíma, til dæmis er fituinnihaldið gott. Fyrir verksmiðjurnar skiptir öllu máli að fá hráefnið ferskt að landi og skipin kæla aflann vel um borð þannig að ferksleikinn er tryggður. Ef aflinn er ekki ferskur gengur vinnslan ekki vel, svo einfalt er það. Annars er kolmunninn magrasta hráefnið sem við fáum til okkar, lýsisframleiðslan er ekki mikil úr honum þó hún sé mest einmitt um þetta leyti árs. Kolmunnamjölið er hins vegar ávallt gæðamjöl. Í dag og á morgun eru að berast um 10.000 tonn af kolmunna til verksmiðjanna beggja þannig að það er mikið að gera. Að auki hefur verksmiðjan í Neskaupstað verið að vinna loðnu frá grænlenska skipinu Polar Ammassak. Grænlenska skipið hefur komið með tvo farma að undanförnu og er farið út núna til að freista þess að fá afla í litlum veðurglugga. Enn einu sinni hefur það gerst að Landsvirkjun hefur þurft að skerða orku til verksmiðjanna og er það mjög miður. Nú er verksmiðjan á Seyðisfirði að öllu leyti keyrð á olíu og verksmiðjan í Neskaupstað ýmist á olíu eða rafmagni. Þessar skerðingar á raforku eru afskaplega hvimleiðar. Enn og aftur er það að koma í ljós að raforka í landinu er ekki nægileg í öllum tilvikum og ætti það að vera mönnum umhugsunarefni nú á tímum aukinnar umhverfisvitundar,“ segir Hafþór.