Í lok september sl. var Beitir NK að síldveiðum í sunnanverðu Seyðisfjarðardýpi og fékk þá forláta ankeri í vörpuna. Síldin er veidd með flotvörpu en á daginn heldur hún sig niður við botn og þá er varpan dregin eftir botninum við veiðarnar. Þegar varpan var tekin eftir eitt botnholið kom ankerið í ljós, en það er augljóslega gamalt.
Við lauslega athugun gæti ankerið verið frá tímabilinu frá miðri 19. öld til byrjunar 20. aldar þannig að ekki er ósennilegt að hér sé um ankeri frá skútuöld að ræða. Á ensku kölluðust ankeri af þessari gerð fisherman´s anchor eða admiralty anchor en í Ameríku var gjarnan talað um stock anchors. Hér á landi voru ankeri eins og þetta gjarnan nefnd bátsankeri eða stokkankeri, þó stokkankeri hafi hugsanlega frekar verið notað um ankeri þar sem stokkurinn var úr tré. Ankeri af þessari gerð hafa verið til mjög lengi en það er ekki fyrr en á 19. öld sem farið er að steypa þau í heilu lagi og um leið verður þá hnakkinn bogadregnari. Einnig er hægt að benda á að lykkja er fest í efra auga ankersins en á eldri gerðum var venjulega járnhringur þar í gegn.
Fróðir menn hafa verið spurðir um hugsanlegan aldur ankersins og hafa þeir hallast að því að það sé frá seinni hluta 19. aldar.
