Í októbermánuði síðastliðnum var nýtt efnagreiningatæki keypt á rannsóknastofu fiskimjölsverksmiðju Síldarvinnslunnar í Neskaupstað. Um er að ræða svonefnt NIR-tæki (Near Infrared Reflectance). Tæki af þessu tagi eru notuð til efnagreiningar á ýmsum efnasamböndum og nýtast einkar vel til greiningar á fiskimjöli og lýsi. Í framtíðinni er einnig ætlunin að nýta tækið til greiningar á hráefni og á framleiðslu verksmiðjunnar á ýmsum stigum.
Þetta tæki er í reyndinni tölva sem mötuð er á upplýsingum og þær síðan notaðar til kvörðunar á þeim mæligildum sem eftirsóknarverð eru. Helsti kostur tækisins felst í því hve unnt er að fá niðurstöðurnar fljótt. Með fyrri búnaði rannsóknastofunnar gat tekið allt að sex klukkustundum að ná fram upplýsingum um efnainnihald framleiðslunnar en með tilkomu nýja tækisins tekur það einungis hálfa til eina mínútu. Annar stór kostur við notkun tækisins felst í því að ekki þarf lengur að nota kemísk efni við efnagreininguna.
Tæki af þessu tagi hafa verið til á Íslandi alllengi en þau hafa þróast hratt að undanförnu og þar með orðið auðveldari í notkun. Fyrir liggur að svona tæki munu sífellt verða víðar notuð við efnagreiningar.
Starfsmenn Síldarvinnslunnar hafa ákveðið að gefa tækinu nafn fyrrverandi starfsmanns á rannsóknastofu fiskimjölsverksmiðjunnar en tækið verður hér eftir nefnt Adda. Er þetta í fullu samræmi við hefðir í fiskimjölsverksmiðjunni í Neskaupstað og er þar skemmst að minnast loftþurrkaranna Finnboga og Freysteins og gufuþurrkarans Bubba. Adda hét fullu nafni Hjördís Arnfinnsdóttir en hún lést fyrr á þessu ári.
Adda hóf störf í fiskimjölsverksmiðju Síldarvinnslunnar árið 1958 þegar fyrirtækið hóf starfsemi. Hún starfaði fyrst í mjölhúsi verksmiðjunnar og síðar um tíma á skilvindum. Störfin í bræðslunni voru framan af yfir sumarið þegar síld veiddist en á veturna vann hún í hraðfrystihúsi Sún. Þrjú sumur tók hún sér frí frá bræðslustörfum og saltaði þá síld á söltunarstöðinni Ás. Upp úr 1970 hóf Adda að starfa á rannsóknastofu fiskimjölsverksmiðjunnar og sinnti þar verkum þar til hún hætti að vinna árið 2010.
Á framansögðu sést að Adda starfaði hjá Síldarvinnslunni og tengdum fyrirtækjum í meira en 50 ár og á rannsóknastofu fiskimjölsverksmiðjunnar í hátt í 40 ár. Hún var einstaklega duglegur og samviskusamur starfsmaður og því þótti eðlilegt að nefna nýja tækið eftir henni í virðingarskyni þannig að nafn hennar lifði áfram á vinnustaðnum.
