
Fyrir Síldarvinnsluna leiðir þessi takmarkaði kvóti til þess að Síldarvinnsluskipin munu ekki hefja loðnuveiðar strax. Langmestu verðmætin liggja í Japansfrystingu og frystingu á loðnuhrognum og slík framleiðsla getur ekki hafist fyrr en loðnan er komin að hrygningu. Markaðir fyrir þessar afurðir eru þokkalegir og eðlilegt er að nýta þá sem best. Þá eru einnig einhverjir markaðir fyrir frysta loðnu í Úkraínu og Austur- Evrópu en kvótinn er það lítill að gera má ráð fyrir takmarkaðri framleiðslu inn á þá. Eins og staðan er í dag borgar sig að bíða með veiðar þar til framleiðsla verðmætustu afurðanna getur átt sér stað. Uppsjávarskip Síldarvinnslunnar, Beitir og Börkur, eru að kolmunnaveiðum í færeysku lögsögunni og munu fást við þær þar til skynsamlegt verður að hefja veiðar á loðnu.